Polecamy artykuł Davida Wilkersona „Nauka Izebel” ze stycznia 1988 roku.

Z łaski Bożej jestem pastorem jednego zboru od blisko czterdziestu lat. Patrząc z tego dogodnego punktu obserwacyjnego byłem świadkiem narodzin i wzrostu zgubnych trendów w Kościele, przy czym kilka miało jeden cel, który nazywam ewangelikalnym pragmatyzmem – jest to powszechne podejście do służby we współczesnym chrześcijaństwie.

Czym jest pragmatyzm? Jest to zasadniczo filozofia, która głosi, że o sensie, prawdzie i wartości decydują rezultaty – fakt, że coś działa jest ważniejsze od tego, czy jest to prawdą. Jako chrześcijanie jesteśmy wezwani do ufania temu, co mówi Pan, do głoszenia tego przesłania innym i do pozostawienia rezultatów w Jego rękach. Lecz wielu od tego odeszło. Chcąc być na czasie i odnosić sukcesy, przyjęli pragmatyczne podejście i otrzymali konia trojańskiego.

Przedstawię teraz krótko historię, która doprowadziła do tego, że Kościół ewangeliczny utknął w pragmatycznym podejściu, i pokażę wam, dlaczego nie jest to tak niewinne, jak się wydaje.

Czytaj dalej